ΔΟΝΗΣΗ ΗΜΕΡΑΣ 24/02/2020

ΗΛΙΟΣ στους ΙΧΘΕΙΣ

ΣΕΛΗΝΗ στους ΙΧΘΕΙΣ 

Δευτέρα: Ημέρα Σελήνης, ημέρα εσωτερίκευσης. 

24/02/2020

ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ: 24-222/12+12-222/6Χ4-222

Επίλεξε το 1 ή το 2. Ύστερα αναζήτησε το ανάλογο κείμενο ή διάβασε όλη την ανάρτηση για μια πιο σφαιρική άποψη της μέρας... 

Σημαντική μέρα για περισυλλογή και παρατήρηση: Μοιάζει λες και η Σελήνη σε συμβουλεύει:

είτε για θέματα ισορροπίας (πώς μπορείς να εξισορροπήσεις τους τομείς της ζωής σου;) 

είτε για θέματα οικογενείας και καρδιάς (τι σημαίνει οικογένεια για σένα; πώς είναι το "σπιτικό" που επιθυμείς;) 

είτε για θέματα καλλιτεχνίας και έκφρασης. 

Αλήθεια... 

Τι έφερε η ΝΕΑ ΣΕΛΗΝΗ στους ΙΧΘΕΙΣ στα σωθικά σου; 

Η θάλασσα μέσα σου κυματίζει σήμερα και σου φέρνει μια νέα μύηση. 

Το πιο σημαντικό μήνυμα του μήνα που διανύεις και του μήνα που έρχεται είναι η ΑΠΟ(ΔΟ)ΧΗ. 

Σήμερα είναι η κατάλληλη μέρα να σκεφτείς από ποιες καταστάσεις ΑΠΕΧΕΙΣ (αποχή). 

Σήμερα είναι η κατάλληλη μέρα να σκεφτείς για ποιες καταστάσεις είσαι διαθετειμένος/η να τρέξεις για να τις συλλέξεις: Και με την απόχη εάν χρειαστεί. 

Σήμερα είναι η κατάλληλη μέρα να σκεφτείς ποιες συλλογές/πτυχία/επιτεύγματά σου επιδεικνύεις συνεχώς με στόμφο στους γύρω σου. Για ποιο λόγο; 

Ποια είναι η κρυμμένη ανάγκη σου; 

Τι δεν παραδέχεσαι (στον εαυτό σου); 

1.

Σήμερα μόνο ασπρόρουχα να απλώσεις στον ήλιο... και το μεσημέρι βγες να τα αγναντέψεις. 

Θα δεις κύματα στην ταράτσα ή στο μπαλκόνι σου να σε περιμένουν και ένα περιστέρι πλατείας ή δεκαοχτούρα να συμπεριφέρεται σαν γλάρο σε λιμάνι. 

Μάζεψε τα ασπρόρουχα αύριο με Σελήνη στον ΚΡΙΟ όχι σήμερα (ΣΕΛΗΝΗ στον  ΙΧΘΥ)... άσε τη φωτιά να πάρει τη σκυτάλη από το νερό... 

πρώτα όμως παρατήρησε ξανά και ξανά τη θάλασσα που θαρρείς αυτές τις μέρες σκεπάζει όλη τη γη. 

Θυμήσου... 

την ευεργετική δράση του αλατόνερου... 

Θυμάσαι την αίσθηση όταν πρωτομπαίνεις στη θάλασσα μετά από έναν ολάκερο χειμώνα; 

Βγάλε τους κρυστάλλους σου στο (υγρό) φως και πιάσε τη γη όπως πιάνεις άμμο χρυσή ή βότσαλο γυαλιστερό από βυθό. 

Θυμάσαι;

Σήμερα δοκίμασε να μείνεις στη σιωπή. Να παρατηρήσεις θέτοντας ως πρόθεση να δεις τον κόσμο όπως μια νεογέννητη ύπαρξη στο βυθό της μήτρας. 

Να παρατηρήσεις ολόγυρα με καμβά λευκό... 

Η ελευθερία είναι μια έννοια που πολλές φορές δίνεται με ένα λευκό περιστέρι... σου υπαγορεύει ο ποιητής. 

Θυμήσου στην ποίηση τα χρώματα είναι η αληθινή γλώσσα. Όπου αντικρύζεις χρώμα να στέκεσαι ώρα και να αγναντεύεις με νόστο. 

Η ελευθερία είναι το λευκό, το πάλλευκο παλλόμενο, ίδιο κύμα... 

Μια δαντέλα κύμα... επαναλαμβάνει ο ποιητής και εσύ αναζητάς την επανάληψη και ξεχνάς να αναπνεύσεις. 

Ζήσε σου φωνάζει με τα μάτια. 

Αφουγκράσου σου γνέφει με ένα άγγιγμα στα ακροδάχτυλα της τρυφερότητάς σου... 

Και σε βλέπω ήδη να σηκώνεις ψηλά τα ρούχα σου και να μπαίνεις στη θάλασσα και να αφήνεσαι στα νερά της. 

Ποια λέξη σημαίνει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ για σένα; 

Μη βιαστείς να απαντήσεις... και μη δώσεις ερμηνεία... 

και αυτό δεν είναι αίτημα, αλλά πρόταση... 

Και αν φαντάζει αδύνατο... κάντο πρόθεση...

Ποια αμαρτία εντόπισες στον κόσμο και νιώθεις ότι "θες να πάρεις κεφάλια"; 

Ποια αμαρτία είναι αυτή που δεν (σου) συγχωρείς; 

Ναι ήρθε η ώρα... να τη συναντήσεις και να κάτσεις μαζί της στο ίδιο τραπέζι. Να την ακούσεις ενεργητικά. Να της δώσεις χώρο να εκφραστεί. 

Και πριν πάρεις τη θέση του παρατηρητή να πάρεις τη θέση ΠΛΗΝ. 

ΠΛΗΝ δε σημαίνει: τη θέση του ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ή του ΚΑΤΗΓΟΡΟΥ. Τη θέση του ΚΡΙΤΗ και του ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ. 

ΠΛΗΝ σημαίνει ότι δίνεις το βήμα στον άλλον να μιλήσει, να περιγράψει, να αυτοπαρουσιαστεί. ΠΛΗΝ σημαίνει ότι ο άλλος γίνεται + ,δηλαδή ανεβαίνει στη σκηνή. Γίνεται ο βλέπων, το θέαμα, η ιστορία και εσύ ο θεατής, ο δέκτης, ο οικοδεσπότης/οικοδέσποινα. 

Άλλο ΔΕΣΠΟΤΗΣ άλλο ΟΙΚΟδεσπότης. 

Άλλο ΔΕΣΠΟΙΝΑ άλλο ΟΙΚΟδέσποινα. 

Και οι δυο + και - μοιάζετε με μπαταρία, που όταν τοποθετηθεί στη συσκευή, γίνεται ένα κύκλωμα. Θυμήσου... μόλις πατήσεις τον διακόπτη μπαίνεις στη θέση του παρατηρητή. 

2.

Σήμερα διάβασε το παρακάτω κείμενο: 

"Tι ερμηνεία δίνεις σε κάθετι ολόγυρά σου; "

Photo by Alejandro Ocaña

Είτε ένα δέντρο πεις, είτε ένα δάσος πεις, είναι το ίδιο", θα σου πει οποιοδήποτε δέντρο και αν ρωτήσεις ή λουλούδι. 

Δεν υπάρχει διαχωριστικότητα.

"Και ναι! υπάρχει ατομικότητα". "Και ναι! υπάρχει συλλογικότητα".

Και ο καθένας είναι στη θέση του, παράλληλα όμως, το ένα συνδέεται με το άλλο και μαζί κάνουν το όλον....

Ναι! το καθένα είναι στη θέση του... και αυτό είναι κάτι που εύκολα μπορείς να παρατηρήσεις γιατί το δέντρο στα δικά σου μάτια

στέκεται ακίνητο... (και ας υπογείως χορεύει συνεχώς, συνομιλεί, κάνει άπειρες εργασίες...) 

για σένα παραμένει ακίνητο στην ίδια θέση είτε περάσεις σήμερα είτε σε τρεις μήνες...

Και ύστερα αντικρύζεις τους κορμούς των δέντρων -ιδίως αυτούς τους λεπτούς- που μοιάζουν σαν τεράστιες ομπρέλες θαλάσσης στημένες στην παραλία η μία δίπλα στην άλλη... 

Και ύστερα αντικρύζεις τους κορμούς των δέντρων -ιδίως αυτούς τους λεπτούς- που μοιάζουν σαν τεράστιες ομπρέλες βροχής που προστατεύουν τους διαβάτες... 

Και ύστερα αντικρύζεις τους κορμούς των δέντρων -ιδίως αυτούς τους λεπτούς- που μοιάζουν με κάγκελα φυλακής που δεν σε αφήνουν να βγεις ή να μπεις στο δάσος... η ερμηνεία σου που γίνεται αυτόματα η πραγματικότητά σου...

Και ύστερα έρχεται ο ήλιος και περνά ανάμεσά τους έτσι απλά και τότε συνειδητοποιείς ότι κανείς δεν σε κρατά ή ότι κανείς δεν σε εμποδίζει από το πάρεις την κατεύθυνση που θες, παρά μόνο μια ερμηνεία που έδωσες...

Ο ήλιος συνεχίζει να παίζει με αυτούς τους κορμούς και τα φυλλώματα και σε καλωσορίζει ή σε αποχαιρετά από το δάσος... 

Άραγε εσύ έχεις ήδη φύγει ή παραμένεις εκεί διστακτικός/η;

Άραγε εσύ παρατηρείς ή αφήνεσαι σε όλο αυτό το θέαμα;

Ή μήπως παρασύρεσαι στις σκέψεις σου...

Και στο ημερολόγιο του δάσους γράφεις: 

Ο ήλιος γεμίζει το χώρο με χρυσό και ξάφνου οι κορμοί γίνονται κεχριμπάρι και φως μαζί...

Και θέλω να σε ρωτήσω...

Έχεις αγγίξει ποτέ έναν κορμό ζεστό από το μεσημεριάτικο ήλιο; 

Έχεις νιώσει τη ζεστασιά και τη δροσιά μαζί που πάλλεται μέσα του;

Γιατί κάθε κορμός είναι όλο ζωή, όλο χυμούς... μια τεράστια καρδιά που συνδέεται με την καρδιά της γης και την καρδιά του σύμπαντος...

Κάπως έτσι μια πέτρα ονειρεύτηκε τον ήλιο και ξύπνησε χρυσός... 

Κάπως έτσι τα δάση απέκτησαν τη φήμη ότι στα σπλάχνα τους γεννιούνται ήρωες και νεράιδες... 

και κάπου κάπου ελεύθεροι άνθρωποι τρέχουν εδώ και εκεί γυμνοί γελώντας....

#Happyheartist Βασιλική