ΔΟΝΗΣΗ ΔΙΗΜΕΡΟΥ 22/02/2020-23/02/2020

22/02/2020-23/02/2020

22222-23222/442-722/82-92/10-11/111/21
ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ: Μια Πύλη είναι ενεργοποιημένη.  Έλα σε επαφή με την Αυθεντικότητα μέσα σου και γύρω σου. 

Εορτολόγιο: 
22/02: Θαλάσσιος, Θαλασσιά, Θαλασσία, Θάλασσα, Θαλασσής. 
Παγκόσμια Ημέρα Σκέψης
23/02: Πολύκαρπος, Πολυχρόνης, Χρόνης, Πολυκαρπία, Πολυχρονία. 

ΗΛΙΟΣ στους ΙΧΘΕΙΣ
(ΝΕΑ) ΣΕΛΗΝΗ στους ΙΧΘΕΙΣ (23/02/2020: ώρα 17.31, 4η μοίρα)

Και στα μέσα του Φλεβάρη βούτηξε στη θάλασσα, λες και βουτούσε για τον σταυρό ανήμερα των Φώτων
ναι!

με τόση ευλάβεια, με τόση προσήλωση και αγάπη...

και όταν το τρίτο κύμα έσκασε πάνω στο βράχο λίγο πιο πέρα από το μέρος που βούτηξε 

βγήκε στην επιφάνεια περιχαρής κρατώντας στη χούφτα έναν αχινό τεράστιο ολοζώντανο

και φώναξε δυνατά: 

"Κοίτα τον βασιλιά αχινό... αυτός είναι ο ΗΛΙΟΣ στους ΙΧΘΕΙΣ... και κάθε ΝΕΑ σελήνη στους ΙΧΘΕΙΣ μου επιτρέπει να τον αγγίζω και να τον φέρνω στην επιφάνεια! και έχουν συμβάλει πολλοί για αυτό το θαύμα... γενεές επί γενεών..." 

Και είπε και άλλα όμως τα πήρε το κύμα... 

Γύρισες και κοίταξες τον μέγα αχινό ήλιο κατάματα και ένιωσες λες και όλη η θάλασσα ανέπνεε μαζί του...
λες και όλοι, όλες, όλα για όση ώρα τον κοιτούσες είχατε συγχρονιστεί σε αυτή την μία Ανάσα
και ύστερα
τίποτα άλλο δε χρειάστηκε να ειπωθεί γιατί όλα έγιναν κρυστάλλινα.

Και ο αχινός επέστρεψε στον βυθό με κάθε επισημότητα την ώρα ακριβώς που ένας μέγας κατακόκκινος κρόκος-ηλιοβασίλεμα  βυθιζόταν στη θάλασσα θυμίζοντάς σου ότι ο ίδιος κατακόκκινος κρόκος ήταν η καρδιά του αχινού αιώνες τώρα... 

Και πριν προλάβεις να το πεις δυνατά ήρθε και σου έφραξε το στόμα με ένα φιλί.
"Άστο για αργότερα" σου είπε... και ύστερα συμπλήρωσε:

"Θα ρθεις;" και ο ουρανός γιομάτος άστρα. 

Γιομάτος Σιωπή.

Γιομάτος Ησυχία... η Σελήνη να κοιμηθεί και να δει τα όνειρα της Νέας Εποχής... 

Γιόρταζει και η θάλασσα σήμερα και ο Ουρανός τη γιόμισε αστερίες και βότσαλα μετεωρίτες κεράσματα. (βλέπε εορτολόγιο ημέρας)

22/02/2020: 

Αυτές τις μέρες ο Ουρανός ζωγραφίζει σύννεφα στέλνοντας μηνύματα στη Γη. 

Λένε οι παλιοί ότι... Αιώνες πριν... είχε βρει αυτόν τον τρόπο να της δείχνει ότι είναι παρών ακόμα και όταν η ίδια αποσύρεται στα ενδότερα διαμερίσματά της. 

Για χάρη της... μετατράπηκε σε γλωσσοπλάστη, σε ποιητή, ζωγράφο και χορευτή.
Μόνο για χάρη της.
Ω!Τι να πρωτουμνήσει και τι να πρωτοπεί για την ομορφιά της! 

Και στο απόλυτο σκοτάδι ο Ουρανός όταν βρισκόταν έφτιαχνε γαλαξίες που θύμιζαν τα κύματά της. 

Έφτιαχνε κρατήρες που θύμιζαν τα ηφαίστειά της και τους κοραλλένιους βυθούς της. 

Και κάθε μέρα και άλλη έμπνευση. 

Κάθε μέρα άλλη μια πλευρά της ανακάλυπτε. 

Και όσο άπειρος και αν ήταν ανακάλυπτε τα άπειρα βάθη της. 

Και αυτή ξεκαρδιζόταν και ξενυχτούσε τα καλοκαίρια μαζί του. Και μαγευόταν από τους αστερισμούς και τους δαχτύλιους του Κρόνου που ύφαινε για χάρη της.

Και αυτός καθόταν και της έλεγε ιστορίες και άφηνε στα πετούμενά της ψιχουλάκια στα σύννεφα. Να τα βρουν να καρδαμώσουν... Γιατί ό,τι ήταν δικό της αυτός τo αγαπούσε πιότερο. 

Και η Γη έφτιαχνε και άλλες καμηλοπαρδάλεις να του στέλνουν χάδια στο μαντήλι. Και όταν το άνοιγε διευρυνόταν η καρδιά του... 

Και άγγιζε με τα ακροδάχτυλά του τα μαλλιά της και τα νησιά της και έκλεινε τα μάτια του τα ΜΕΝΕΞΕΔENΙΑ. 

Και αυτή σκορπούσε δροσοσταλίδες να δροσίζεται ο κύρης της, καραβοκύρης της. 

Στα μαργαριταρένια στήθη της η Γη σε εναποθέτει σήμερα και εσύ ακούς την ανάσα της και μεταφράζεις την απόλυτη σιωπή. 

Γιατί σήμερα ξαναγεννιέσαι ως ΠΟΙΗΤΗΣ/ΤΡΙΑ. 

Αντέχεις;  

"Θυμήσου... 

βάψε τα χέρια σου... 

με το μπλε του Νου 

και με το λουλακί καθάρισε κάθε σκέψη σου και άπλωσε την στο σκοινί...

ύστερα επίλεξε προσεχτικά την πιο καθαρή σκέψη... 

και τύλιξε στο πανί τους πιο εκλεκτούς σου σπόρους...

κατανόμασέ τους έναν έναν... και ετοιμάσου...

Μην απλώσεις σε άλλο σκοινί..." 

Με χάρη  να αφήνεσαι στο ξεδίπλωμα της μέρας... 

Με χάρη να σκέφτεσαι...

Αυτή την χάρη που αποκτάς εκγυμνάζοντας πόδια και χέρια στον κάματο της μέρας.
Αυτή την χάρη που αποκτάς εκγυμνάζοντας πόδια και χέρια στη γη και στο μάζεμα του νερού.

Να προσέχεις την άλλη χάρη που είναι επιπόλαια και κουβαλά "ξέρω" και "ναζάκια"...

Πότε ήταν η τελευταία φορά που συνέλεξες νερό ή πρόσφερες νερό σε κάποιον διψασμένο/η πριν καν στο ζητήσει; Από την πηγιαία παρόρμηση να ευχαριστήσεις τον κουρασμένο διαβάτη; 

Πότε ήταν η τελευταία φορά που έριξες άφθονο νερό στο ιδρωμένο σου κορμί και μούδιασες από ευγνωμοσύνη; 

... Που έκλαψες από την ομορφιά που αντίκρυσες; 

Πότε ήταν η τελευταία φορά που άρχισες να ονειρεύεσαι ξανά; Και να λες ότι ναι σε αυτή τη ζωή θα ζήσεις  καλύτερες μέρες; 

Πότε ήταν η τελευταία φορά που πάτησες πόδι και τόλμησες να σκεφτείς τι πραγματικά έχεις ανάγκη και να πιστέψεις ότι θα το δημιουργήσεις στο εδώ και στο τώρα σου; 

Πότε ήταν η τελευταία φορά που πείστηκες ότι η δύναμη της ευγένειας είναι η υπέρτατη Δύναμη; 

Πότε ήταν η τελευταία φορά που τραγούδησες δημόσια χωρίς να σκεφτείς "τι θα πει ο κόσμος";

Με τέτοιες σκέψεις-υνί οργώνεται το μαλακό χώμα για να δεχτείς τη ΝΕΑ σπορά... χωρίς να βρεις ούτε ένα εμπόδιο ανυπέρβλητο...

Και είναι αυτή η τρέλα του ψαριού και αυτή η καλοσύνη και αλληλεγγύη που με ντουντούκα διαλαλεί και παραδόξως σήμερα δεν σου "σπάει τα νεύρα".
Αντιθέτως, είσαι περίεργος/η να δεις τι θα συμβεί αν τον αφήσεις να συνεχίσει. 

Πήραν τα μυαλά σου αέρα από τον ΥΔΡΟΧΟΟ;
ή κάτι καθάρισε στην ατμόσφαιρα και είναι έτοιμο να εγκαινιαστεί; 

Κοίτα τις ρίζες σου. Πόσο δυνατές τις νιώθεις; 

Κοίτα τους πλανήτες σου. Ποια θέση έχουν στα σύμπαντά σου; 

Και καθώς τρέχεις στο δάσος τι φαντάζεσαι πώς θα συναντήσεις; 

Και αν κάποιος σου πει ότι κατοικούν άγρια θηρία σε κάτι σπηλιές εκεί γύρω που τριγυρίζεις τι θα κάνεις; 

Σε ποια τσέπη έχεις τους σπόρους;
Σε ποια κατάσταση είναι;

Photo by Effie Skitsa

23/02/2020: Νέα Σελήνη στους Ιχθείς 

Και ήρθε και η Νέα Σελήνη του Φλεβάρη. Και είναι ένας ορμητικός ποταμός βοηθός. Είναι εδώ για να καθαρίσει τα τελευταία υπολείμματα λάσπης από μέσα σου ή από πάνω σου. Στο χέρι σου είναι πόσο βαθύς καθαρισμός θα γίνει.

Ακούς; Στο χέρι σου είναι εργάτη.
Θα σηκώσεις μανίκια ;
Ή θα τα βάλεις στη τσέπη μουρμουρίζοντας μια "καλή Δικαιολογία";

Εάν τα βάλεις στην τσέπη... ετοιμάσου να τα βγάλεις πάλι για να κουνήσεις το μαντήλι σε αυτούς που φεύγουν για νέες περιπέτειες και ταξίδια.
Και ίσως για να σκουπίσεις στα κρυφά ένα σου δάκρυ...

Εάν σηκώσεις τα μανίκια... θα με βρεις δίπλα σου να σε εμψυχώνω και να σε δροσίζω στους πυρετούς σου. Γιατί θα ρθουν και πυρετοί και ιδρώτας και ξενύχτια. Θα ρθει όμως και ζωή στα έργα σου και ευλογίες. Και νέοι φίλοι και συμμαχίες. 

Και είναι αυτή η ΦΛΕΒΑ του Φλεβάρη που πάλλεται όλο ζωή και δίνει 29 νέες δονήσεις! 29 νέες αποχρώσεις και βγήκες με απόχη να τις συλλέξεις.
Και ναι ως τώρα έμοιαζαν άπιαστες!
Ακούς;
Άπιαστες!!!
Να όμως που τώρα βγαίνεις με την απόχη για να τις συλλέξεις...

Σήμερα η θάλασσα μοιάζει με κήπο με μενεξεδένια άνθη...
μοιάζει πιότερο με γη μητρική παρά με άγριο πέλαγο.


Σήμερα που λες, κάτι αλλάζει. Κάτι αλλάζει μέσα σου.
Το νιώθεις; Το αφουγκράζεσαι; Ακούς τα βήματά της; Είναι εδώ!
Ήρθε η Πίστη να σε βρει και εσύ την κράτησες, ίδια άγκυρα.
Τέντωσε το σώμα σου. Ευθυγραμμίσου!

Άλλωστε γιορτάζει ο ΠΟΛΥ-ΚΑΡΠΟΣ και η ΠΟΛΥ-ΚΑΡΠΙΑ τι πιο όμορφο μήνυμα θες να ακούσεις για να πάρεις δύναμη και κουράγιο; (βλέπε εορτολόγιο ημέρας)

Και αυτή η ΝΕΑ ΣΕΛΗΝΗ μια πύλη που σε καλωσορίζει. Κλείνεις τα μάτια σου.

Ποιον αριθμό ακούς: 1, 2 ή 3;
Ανάλογως την επιλογή σου δες την εικόνα και το μήνυμα που αντιστοιχεί στο άκουσμά σου:

Και έπειτα τα ψάρια με τα διάφανα λέπια σε οδηγούν σε υδάτινα όνειρα...

και όταν επιστρέφεις η πύλη είναι ανοικτή...

1.

μοιάζει με πόρτα οικίας ανοικτή, όπου στην είσοδο αντικρίζεις τις γαλότσες και τα σκαφτικά εργαλεία γεμάτα λάσπη να σου χαμογελούν. Και στην κρεμάστρα καπέλα ψάθινα για τον πρώτο ήλιο. Ποιο το επόμενό σου βήμα;


2.

 μοιάζει να στέκεις στην άκρη της θάλασσας πάνω σε ένα βράχο και να παρατηρείς τον ερχομό των πρώτων φαλαινών... Αυτών των προϊστορικών πλασμάτων που το μέγεθός τους και μόνο σε μαγεύει. Είναι ένα κάλεσμα από τους προγόνους σου. Ίσως ήρθε η ώρα να θυμηθείς τη ζωή τους, το παράδειγμά τους και κάποιες κουβέντες που έλεγαν συχνά και τώρα χρειάζεσαι να ακούσεις ξανά και ξανά...


3.

μοιάζει να αντικρύζεις έναν καθρέπτη και να βλέπεις εκεί το είδωλό σου: το φως και τη σκιά σου. Άλλοτε φανερώνονται σαν αναρριχητικά φυτά όλο αγκάθια και άλλοτε σαν γαρύφαλλα έτοιμα να ανοίξουν και να φανούν τα χρώματά τους. Μην σε παραπλανούν. Μην σε βγάλουν απ ό το δρόμο σου.  Μην σε τρομάζουν.
Τίποτα δε φανερώνεται εάν δεν είσαι έτοιμος/η να το αντιμετωπίσεις και μετουσιώσεις. Τίποτα δε φανερώνεται αν μια βαθύτερη ανάγκη σου δεν το κάλεσε δυνατά ή έστω και ψιθυριστά. Δέχεσαι την πρόσκληση;


Να έχεις ένα δια-φωτιστικό Διήμερο!


#HappyHeartist
Βασιλική