ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΚΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΡΤΩΝ *24/06/2018

10. ΑΞΙΑ

(Κάρτες: ΤΟ ΤΑΡΩ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ OSHO)

ΚΥΡΙΑΚΗ 24/06/2018

Ο Λάο Τσου ταξίδευε με τους μαθητές του... και στο δρόμο τους συναντούν εργάτες, πολλούς εργάτες όπου με πριόνια και τσεκούρια έκοβαν δέντρα επειδή έχτιζαν ένα μεγάλο παλάτι. Ο Λάο Τσου στάθηκε και άρχισε να παρατηρεί γύρω του. Είχαν ήδη κόψει αρκετά δέντρα και σε μια μεριά του δάσους δέσποζε ένα τεράστιο δέντρο που πρόσφερε τη σκιά του σε χιλιάδες εργάτες. Είχε θαρρείς άπειρα κλαδιά και ένα τεράστιο κορμό. Αυτό και μόνο το δέντρο αρκούσε για να παρέχει τη ξυλεία που αναζητούσαν οι εργάτες. 

Στάθηκε λοιπόν και ρώτησε τον πρωτομάστορα: 

-Γιατί δε κόβεις αυτό το δέντρο; 

Και ο πρωτομάστορας χαμογέλασε και του απάντησε: 

- Μα αυτό το δέντρο είναι εντελώς άχρηστο! Έχει άπειρους ρόζους, κανένα κλαδί του δεν είναι ίσιο για να το φτιάξουμε κολώνες ή έπιπλα. Ούτε καν για φωτιά, γιατί αυτό το ξύλο βγάζει πολύ καπνό! 

Και ο Λάο Τσου σιώπησε. 

Συνέχισε να παρατηρεί το δέντρο και να το ευχαριστεί. Μέσα στο λιοπύρι της μέρας ήταν μια όαση για αυτούς τους εργάτες. Εκεί στέκονταν και έπιναν και έτρωγαν και ξαπόσταιναν. Εκεί έπαιρναν δυνάμεις για να συνεχίσουν. Και όταν οι εργάτες σιωπούσαν μπορούσαν να ακούσουν τα κελαηδίσματα των πουλιών και να εμπνευστούν για το παλάτι ή για τα προσωπικά σχέδια του καθενός με τα χρήματα που θα κέρδιζαν.

Ο Λάο Τσου άρχισε να ευχαριστεί το δέντρο για τα άπειρα δώρα του και αυτό του ξεδίπλωνε ένα ένα και αυτά που ήταν ακόμα αφανέρωτα. Αυτά που θεράπευαν τις ρίζες κάθε πλάσματος τριγύρω ή του θύμιζαν την ομορφιά του. Κάθε ρόζος του και μια ιστορία, μια υπενθύμιση. Ένα κύτταρο ίδιο αστέρι στο θόλο της ψυχής του. 

Ο Λάο Τσου εμπνεύστηκε ένα ποίημα και το χάρισε σε ένα παιδί που περνούσε από εκεί. Και στο παιδί  άρεσε τόσο το ποίημα που το έκανε τραγούδι και το έδωσε σε έναν έφηβο και το έκανε χορό και ο έφηβος το έδωσε στην αγαπημένη του και αυτή έπλεξε στεφάνι με λουλούδια και στόλισε τον κορμό του δέντρου και οι έργατες άρχισαν να τραγουδούν και να χορεύουν και να βάζουν στίχους, άναψαν φωτιές και άρχισαν να ευχαριστούν τη γη, το νερό, τον αέρα, τη φωτιά... τα δέντρα, το σώμα τους και τον διπλα νό τους... άρχισαν να ονειρεύονται πιότερο και να υμνούν τη ζωή.... 

Ο Λάο Τσου μαζί με τους μαθήτες του μπήκαν στο χορό και στο τραγούδι, μοιράστηκαν το φαγητό τους και τις ιστορίες τους. Ό,τι είχε ο καθένας το έδινε απλόχερα και ήταν λες και το παλάτι είχε ήδη χτιστεί και όλοι γιόρταζαν τα εγκαίνιά του....

"Αν προσπαθείς να είσαι έξυπνος. Αν προσπαθείς να είσαι χρήσιμος. Αν προσπαθείς να έχεις αξία για να την αποδείξεις, τότε χάνεις τον εαυτό σου. Τότε παραδίδεις την εξυπνάδα, τη χρησιμότητα και την αξία σου σε όποιον ζητάει αυτή την απόδειξη. 

Γι αυτό να θυμάσαι ότι η ζωή δε σου γυρεύει να αποδείξεις την αξία σου σε κανέναν! Η ζωή δεν σε κρίνει, ούτε έχει έρθει κανείς με αυτό το ρόλο!!

 Η ζωή είναι εδώ παρούσα και γιορτάζει την έλευσή σου. Και σου υπενθυμίζει το μεγαλείο σου. Σου θυμίζει κάθε μέρα να είσαι ποιήμα και ποιητής και γράφων και δρων ή απλά να είσαι παρών. Σου υπενθυμίζει το "εδώ και τώρα". Αυτό είναι η διδασκαλία του ΖΕΝ.

 Η ζωή είναι για να τη ζεις. Η ζωή είναι ένα "ΖΗΤΩ"! 

Και το ΖΗΤΩ τονίζεται και στο Η και στο Ω.... 

Να έχεις μια μέρα ΖΩΝΤΑΝΗ!

#Heartist *Συντονίστρια Χαράς

Βασιλική