ΔΟΝΗΣΗ ΗΜΕΡΑΣ 16/05/2020

ΑΡΙΘΜΟΛΟΓΙΑ:
2122/772: Όταν παραμένεις στο εδώ και τώρα με σταθερότητα και εστίαση τότε γίνονται απανωτά τα θαύματα. Αν χρειαστεί ζήτα να έχεις κάποιον/α δίπλα σου να σου κρατά χεράκι  και να πιστεύει. 
Η πίστη κινεί και βουνά. Και όπως καλά γνωρίζεις αν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό έρχεται το βουνό στο Μωάμεθ. 
Αλήθεια πώς ονομάζεις σήμερα τη δύναμη που όλα τα κινεί; Όλα τα κάνει πιθανά; 





ΗΛΙΟΣ στον ΤΑΥΡΟ
ΣΕΛΗΝΗ στους ΙΧΘΕΙΣ
ΑΡΗΣ στους ΙΧΘΕΙΣ
ΕΡΜΗΣ στους ΔΙΔΥΜΟΥΣ
ΑΦΡΟΔΙΤΗ στους ΔΙΔΥΜΟΥΣ

Όταν βρίσκεις μια πόρτα τι πιο όμορφο από το να μείνεις για λίγο εκεί. 
Να σταθείς και να περιεργαστείς το χώρο ολόγυρα. Να νιώσεις τη δόνηση. 
Να τιμήσεις τον χώρο.

Άραγε έχεις παρατηρήσει έναν χώρο αναμονής, ένα χωλ; 
Σου έχει γεννηθεί κάποια στιγμή η επιθυμία να απολαύσεις τη σιωπή; 
Να μείνεις άπραγος/η; 
Να αφεθείς σε ένα χωλ όπως αφήνεσαι στην επιφάνεια της θάλασσας πλέοντας ανάσκελα; 

Ή σε πιάνει αυτή η έκσταση και η ορμή να ανοίξεις αμέσως την νέα πρόκληση που ορθώνεται μπροστά σου; 
Να μπεις πιο βαθιά στο όνειρο και στις επιθυμίες σου ακαριαία; 
Όπως όταν κάνεις βουτιά από ψηλά στη θάλασσα μια μέρα με καύσωνα χωρίς να βγάλεις καλά καλά τα ρούχα σου; 

Φαντάσου τώρα να βρίσκεσαι εκεί έξω από την πόρτα που θα φέρει κάτι νέο στη ζωή σου... που θα σε περάσει σε άλλο στάδιο και να στέκεσαι εκεί ακίνητος/η όχι γιατί παράλυσες από φόβο ή γιατί το άγνωστο σε ακινητοποιεί (ή και γιαυτό μαζί) αλλά κυρίως γιατί σαν κάτι να σου ψιθύρισε στο αυτί:

 "Στάσου. Δες γύρω σου. Κάνε μια περιστροφή 360 μοίρες. Απόλαυσε και αυτό το σκηνικό. Δες το για πρώτη φορά. Νιώσε. Δώσε χρόνο σε όλο αυτό που δημιουργείται μπροστά σου και έχει χρώματα, σχήματα, αισθήματα και τόσα μηνύματα να σου δώσει. Στάσου. Τι έχεις να χάσεις;" 

Και εσύ ξαφνιάζεσαι με αυτό το άκουσμα. Όχι τόσο για αυτά που λέει όσο ότι είχες την ικανότητα να τα ακούσεις. Να συλλάβεις αυτά που σου αποκαλύπτει και ω! να τα κατανοείς βαθιά. Να είναι ένα μάθημα ζωής λες και άνοιξες 3 και 4 πόρτες μαζί ήδη. 

Ναι καμιά φορά δεν έχει σημασία τι λέει ο άλλος ή τι ακούς. Σημασία έχει πόσο βαθιά επηρρεάζει το είναι σου και ότι είναι πια η ώρα να τα ακούσεις. Είσαι ανοικτός/η... 

Σημασία έχει λοιπόν πόσο βαθιά επηρρέαζει το είναι σου.Όχι επηρρεάζει μάλλον η πιο σωστή έκφραση είναι: πόσο βαθιά σε συναρπάζει, σου "μιλά", σε "αγγίζει", σε ριγά. 

Φαντάσου τώρα να στέκεις έξω από την πόρτα που θα φέρει κάτι νέο στη ζωή σου... και να κρατάς πινέλο και χρώματα. Και να αφήνεσαι να τη βάφεις και να τη στολίζει με σχήματα, ζωγραφιές και λέξεις... ότι σου βγαίνει και σε εκφράζει... και ύστερα να στέκεις σε απόσταση και να κοιτάς ξανά: την πόρτα, το χωλ, τη διακόσμηση... 

Και αυτά τα σχήματα, οι ζωγραφιές οι λέξεις ξέρεις... μοιάζουν με τις προθέσεις σου. Αυτά που θες να ζήσεις, να δημιουργήσεις και τα βάζεις εκεί μπροστά σου λίγο πριν ανοιχτείς και άλλο και διευρυνθείς... 

Ναι θυμήσου τα όνειρα, τις αναλύσεις του Φρόυντ που αναφέρει πως το σώμα σου συμβολίζεται ως ένα σπίτι... επομένως ανοίγοντας και μια πόρτα είναι σαν να διευρύνεις τους έσω ορίζοντές σου... ένα ταξίδι εξέλιξης και προέκτασης... 

Όταν ανοίγεις μια πόρτα ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι μονοδιάστατος... όπως και καθένας/καθεμιά ολόγυρά σου... μια πόρτα μοιάζει σαν ένα "και" στην πρόταση σου... ένα "και" που εμπεριέχει και αυτό και εκείνο και το άλλο, εμπεριέχει τα πάντα... ένας χυλός, μια σούπα με από όλα έχει ο μπαξες... οπότε σε όλο αυτό τον αχταρμά ποιο υλικό να αναφέρεις και ποιο να αφήσεις; Μήπως τελικά ο καθένας είναι λίγο από όλα; Μήπως ο καθένας χρειάζεται να κατανοήσει ότι αυτό που στα αλήθεια έχει σημασία είναι τι κάνεις αυτή τη στιγμή; 

Πώς τα ισορροπείς; Και τι σου δίνει ισορροπία; Εάν είναι συνειδητή;

Με ποιους είσαι; Με ποιο τρόπο επικοινωνείς; Συνδέεσαι; Μοιράζεσαι; 
Με ποιο τρόπο είσαι ικανός/η να κάνεις το καλύτερο που μπορείς; Να δράσεις ή να σιωπάσεις; 
Να δώσεις ότι έχεις και δεν έχεις και να εμπνεύσεις και να εμπνευστείς; 

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ήσουν σε μια αίθουσα αναμονής ή στο περίμενε; 
Ακούσια ή εκούσια... Τι σημαίνει για σένα "είμαι στο περίμενε;" 



Αρκετές φορές παίρνουμε το πινέλο ή το μολύβι και σχεδιάζουμε το σπίτι των ονείρων μας ή το γραφείο των ονείρων μας και ξεχνάμε ότι έχει και χωλ και διαδρόμους και πατάρια και σκάλες... και αν κοιτάξεις προσεχτικά τα χωλ μοιάζουν με αρτηρίες-οδούς... πόσο σημαντικές είναι οι αρτηρίες στο σώμα σου; 

Τι συμβολίζουν οι οδοί και οι αρτηρίες; 

Ποια λέξη κυλά τώρα στο αίμα σου; 
ΠΟια νέα λέξη θες να βάλεις που αισθάνεσαι ότι θα τα σαρώσει όλα τα σκουπιδάκια και θα τα καθαρίσει όλα; 

Θυμήσου που τα παλιά τα χρόνια τους άτακτους μαθητές τους αφήναν στο χωλ μέχρι να τους βρεις ο διευθυντής του σχολείου ή ο υπεύθυνος καθηγητής και αυτή η αναμονή ήταν φρικιαστική. 

Πόσοι διάδρομοι και χωλ έχουν στοιχειώσει τη ζωή σου και τις μνήμες σου... 

Και ύστερα θυμήσου ότι οι πιο όμορφες αναμνήσεις δημιουργούνται στην παραμονή μιας εορτής... πώς νιώθεις λίγο πριν ανοίξεις ένα δώρο, λίγο πριν ακούσεις τα αποτελέσματα των κόπων σου... 

Τι χρώμα δίνεις στο χωλ σου σήμερα; 
Τι χρώμα δίνεις την πόρτα που έκλεισες; Στην πόρτα που είσαι έτοιμος/η να ανοίξεις ή άνοιξες πρόσφατα; 
Θα χαρώ να δω απαντήσεις σου στα σχόλια...

Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο 

#HappyHeartist
Βασιλική 

Comments

Popular Posts