ΔΟΝΗΣΗ ΒΔΟΜΑΔΑΣ 10/2/2019 - 16/2/2019

Η βδομάδα ξεκίνησε  με τη γιορτή του Χαράλαμπου και της Χαραλαμπίας... του Χάρη και της Χαράς... 

"Έλα βρε Χαραλάμπη να σε παντρέψουμε, να φάμε και να πιούμε και να χορέψουμε... Δεν τη θέλω... θα την πάρεις... άλλα λόγια λέτε, βρε παιδιά  βρε τι καμώματα είν' τούτα με το ζόρι παντρειά!!!" 

Ο Γέρο Χαραλάμπης στο τραγούδι αρνείται "τον χαλκά" αν και όλοι θέλουν να τον πείσουν να τον δεχτεί!! Εδώ υπάρχει μία "σύγκρουση" απόψεων... Πώς θα έρθει η γεφύρωση; 

Το τραγούδι είναι εύθυμο και σατιρίζει καταστάσεις... είναι ένας άλλος τρόπος να υμνήσεις τη ζωή και να δεις τι χρειάζεται να αλλάξεις... ώστε η σύγκρουση να γίνει σύζευξη... 
Ποιο λοιπόν το μάθημα εδώ; 

Σε αυτή την περίπτωση η υπενθύμιση-μάθημα είναι: να δώσεις νεανική διάθεση στη χαρά που βρίσκεται μέσα σου, να πλυθείς και να λουστείς και να βάλεις τα πιο αγαπημένα σου αρώματα, να βγάλεις τη "καλή" φορεσιά με τα χρώματα που σου πάνε πιότερο  και να τη φορέσεις ΤΩΡΑ, να στολιστείς, να βάλεις τα "καλά" σου σερβίτσια και να μαγειρέψεις το φαγί σου λες και γιορτάζεις και έχεις τους πιο εκλεκτούς καλεσμένους... γιατί όντως τους έχεις  και να πιεις στην υγεία όλων... 

ή να επιλέξεις να κάνεις μια βόλτα στη γειτονιά και να σκορπάς χαμόγελα... και να σε γνωρίσεις από την αρχή... έτσι που να σε ερωτευτείς ξανά και ξανά... και ύστερα να ανέβεις στο ιερό και να ζητήσεις το χέρι σου... να δηλώσεις πως ήρθε η ώρα να σταθείς στα δυο σου πόδια και να δηλώσεις έτοιμος/η να ζεις και να ριζώνεις... να ζεις και να ανθίζεις, να ζεις και να είσαι παρών/ούσα στη ζωή....  

χωρίς να χρειαστεί να το ζητάς αυτό να το κάνουν οι άλλοι για σένα,,, ή αυτοί πρώτοι  για να σε παρασύρουν με τη χαρά τους ή να τους το "επιβάλλεις" με το έτσι θέλω!!


Και στη μέση της βδομάδας.... 14/2/2019 ο έρωτας κάνει την εμφάνισή του... με το βέλος ανά χείρας... Όχι ότι τις άλλες μέρες απουσιάζει, εδώ ήταν, είναι και θα είναι... απλά να!  είπες να το βάλεις και στο ημερολόγιο για να υπάρχει! και να αναρωτιέσαι τι είναι  έρωτας για το 2019, ο έρωτας για το έτος του χοίρου (για τη μακρινή σου Κίνα ή κοντινή;)... 

Αλήθεια: 

Τι σημαίνει Έρωτας για σένα; 
Αναζήτησες ποτέ να δεις όχι ετυμολογικά, αλλά βιωματικά τι έφερε ο έρωτας στη ζωή σου; 

Γιατί είναι ένα μωρό  παιδί με φτερά και βέλος στα χέρια; Και όχι κάτι άλλο; Γιατί ποτέ "δε μεγάλωσε";

Τι σου έδειξε ο πρώτος σου έρωτας; (Και ο δεύτερος; Και ο τρίτος;) 
Και τι ιστορίες έχεις να διηγηθείς; Προσωπικές, φανταστικές ή από φίλους/ες; 
Πόσο έρωτα βλέπεις στο τώρα σου; Σε ποιους τομείς της ζωής σου; 
Τι χρώμα έχει ο έρωτας για σένα; 

Αυτή τη βδομάδα οι κάρτες ήταν τρία φωτογραφικά "κλικ" από τη γειτονική Ισπανία... που ήρθαν για να σου φέρουν εικόνες και ιδέες και σκέψεις και συναισθήματα... ήρθαν για να σου θυμίσουν κάτι από τη μαγεία της ζωής και την ομορφιά της... Κυρίως για την ομορφιά της... 

Ήρθαν να σου θυμίσουν ότι ο έρωτας ελκύει τον άνθρωπο γιατί του υπενθυμίζει το δώρο της ομορφιάς και το πάθος για ζωή. Έρχεται να σε κουνήσει, να σε κάνει να σηκωθείς από την αδράνεια ή από την καρέκλα, το τραπέζι και να χορέψεις στη μουσική της ζωής.... της μουσικής που εσύ ακούς ξαφνικά λίγο πιο δυνατά... και μερικές φορές ζητάς από κάποιον άλλον να το κάνει αυτό για σένα... ακόμα και από έναν γέρο Χαράλαμπο που ξάφνου το όνομά του σου θύμισε τη "χαρά της ζωής"... τι και αν αυτός δε θέλει να "παντρευτεί" με αυτή την ιδέα και την προτροπή; Τι και αν αυτός έχει πια αποφασίσει να κάνει κάτι άλλο ή να πάει σε αλλουνού γλέντι; 
Σημασία έχει εσύ τι επιλέγεις... εσύ... και πως εσύ αλληλοεπιδράς με τους άλλους... και αυτοί μαζί σου... 


Ο έρωτας είναι η ζωτική ενέργεια που κάνει τον σπόρο να δώσει ορμή προς τα επάνω και να βγάλει από τα σπλάχνα του πράσινα βλαστάρια και να βρει με μαεστρία το φως, τον ήλιο... μια πύλη προς τα πάνω... και να ανυψωθεί στην πιο όμορφη εκδοχή του.... Ο έρωτας είναι αυτός που αψηφά "εμπόδια" ή δρόμους που ακόμα δεν έχουν γίνει ή δεν έχει κάποιος φανταστεί ότι βρίσκονται κάπου εκεί... 

Και μερικές φορές χρειάζεται να δεις πέρα από τη μορφή πέρα από την εντύπωση της πρώτης ματιάς... χρειάζεται να μείνεις λίγο παραπάνω... τόσο όσο να έρθεις σε επαφή με το τι νιώθεις για ό,τι παρουσιάστηκε μπροστά σου... να μείνεις και να εμβαθύνεις... να δεις πέρα από κριτική και πρώτη αντίδραση... να μείνεις και να αφουγκραστείς... και τότε η μορφή γίνεται κάτι πέρα από μορφή... γίνεται μια πληρότητα.... ή τουλάχιστον σου αποκαλύπτει και άλλες αποχρώσεις... γίνεται Ο-μορφιά (γιατί το Ο παραπέμπει στον κύκλο δηλαδή στην πληρότητα) και ξέρεις αυτό στην ουσία είναι ομορφιά: όταν καθένας/καθεμιά/κάθετι εκπέμπει την πληρότητά του, τα δικά του χρώματα.... και εσύ τα αντικρίζεις... 

Και είναι πραγματικά αποκαλυπτικό να έρχεσαι σε επαφή με την ομορφιά του καθενός ολόγυρά σου.... και αυτό ξεκινά όταν το θέτεις ως πρόθεση... και ως υπενθύμιση... όταν γίνεσαι αυτό το μικρό αθώο μωρό που πρωτοαντικρίζει το κάθετι και τον καθένα... και ανάμεσά τους και τον εαυτό σου... και συστήνεται από την αρχή... έχει την περιέργεια αυτή της πρώτης φοράς... ακόμα και αν αυτή η πρώτη φορά, η αφετηρία είναι μια θέση που πήγε πριν από λίγα λεπτά... τι ευλογία να ξεκινάς από την αρχή ξαλαφρωμένος... και έχοντας θέσει τις πέτρες του παρελθόντος και του μέλλοντος εκεί που χρειάζεται ναναι... στο παρελθόν και στο μέλλον αντίστοιχα... ή ακόμα πόσο όμορφο είναι να είσαι απλά το ΤΩΡΑ στο ΤΩΡΑ ως ΤΩΡΑ... και να είσαι εναρμονισμένος με τη στιγμή... και να χορεύεις παραδομένος/η μαζί της... και χωρίς να έχεις ιδέα τι θα προκύψει... 

Τι μαγεία να το ανακαλύπτεις αυτό... εσύ και όλοι όλα γύρω σου που ενυπάρχετε... 
Εβίβα σε αυτή την ευθυγράμμιση - παράδοση... σε αυτό που είναι όπως είναι... και εβίβα σε όλους όλα γύρω σου... κυρίως εβίβα σε σένα που κρατάς το ποτήρι της ζωής και είναι γεμάτο με το κόκκινο κρασί της ζωής... 

Γεύσου! Δοκίμασε! Μύρισε! Βιώσε. 
Ποια η εμπειρία σου στη βδομάδα σου; 
"Εμπειριάσου" (μια λέξη που βγήκε αυθόρμητα μόλις!Ας με συγχωρήσουν οι γλωσσολόγοι της χώρας!) 

Φωτογραφίες από τον φωτογράφο Αλεχάντρο Οκάνια, Μάλαγα, Ισπανία. Photos by photographer Alejandro Ocaña, Malaga, Spain. 
Τον ευχαριστώ που μου τις παραχώρησε για το κείμενο. 


ΦΩΤΟ 1: 



Ενώ την ημέρα, ο ουρανός είναι γεμάτος και με αστέρια κάθε λογής δε φαίνονται. Το βράδυ όμως έχουν την τιμητική τους και η θέση τους πρωταγωνιστική. 
Πολλές φορές μάλιστα στοιχεία πρωινά μένουν "ξάγρυπνα" για να τα θαυμάσουν με την επίσημη φορεσιά και λάμψη τους. Όπως αυτή η αμυγδαλιά. 

Άλλοι πάλι νυχτόβιοι όπως το νυχτολούλουδο περιμένει πώς και πώς να ανοίξει τα πέταλά του και να σκορπίσει τα αρώματά του για να έρθουν τα αστεράκια πιο κοντά και να συνομιλήσουν. 

Η νύχτα φέρνει μια ποιητική διάθεση και μια πιο αργή, αισθησιακή κίνηση. Φέρνει τα όνειρα και κάτι πιο μαγικό στην ατμόσφαιρα. Και αν σκύψεις και προσέξεις και άλλο τη φωτογραφία θα δεις σιγά σιγά να ξεδιπλώνονται και άλλα πλάσματα, και άλλα σχήματα  και άλλα χρώματα... Άραγε πρόσεξες τη μικρή κάμπια που αναρριχάται στο κλαδί; Μοιάζει με ένα μικρό θαύμα που αγναντεύει την απεραντοσύνη... και λίγες βραδιές μετά θα ξυπνήσει με όλα τα χρώματα που τώρα αγναντεύει και ονειρεύεται στα φτερά της (αυτά που θα αποκτήσει μελλοντικά)....

Αλήθεια έχεις αναρωτηθεί ποτέ πώς φαίνεται το χιόνι τη νύχτα; Το ροζ της αμυγδαλιάς εκεί που πέφτει το φως των αστεριών του τάδε γαλαξία; Ή εκεί που πέφτει το φως της Σελήνης; 

Έχεις αναρωτηθεί τι χρώμα φαίνεται το μπλε ή το μωβ στην ασημένια νύχτα ή στην κόκκινη πανσέληνο; Ή το έντονο γαλάζιο της πεταλούδας που κλείνει τα φτερά της για να κοιμηθεί μια νύχτα με έκλειψη Σελήνης ή Ηλίου; 

Αυτή τη βδομάδα είναι μια ευκαιρία να διερευνήσεις με ποια ταχύτητα δρας και πόσο απολαμβάνεις την κάθε σου κίνηση. Πόσο παρατηρητικός/η είσαι με αυτούς και αυτά που αγαπάς ή με αυτά που θεωρείς ότι γνωρίζεις και από την καλή και από την ανάποδη...

Πόσο εξοικειωμένος/η είσαι με το άγνωστο... με το σκοτάδι...όταν ένας φίλος ή σύντροφός σου βρίσκεται σε μια "μαύρη τρύπα" και σου ζητά βοήθεια ή σε παρασέρνει μαζί του (ασυνείδητα;)...

Τι είδους μουσική ακούς το βράδυ; 
Τι είδους μουσική φαντάζεσαι ότι θα διάλεγες σήμερα πριν κοιμηθείς; Και ποια μουσική θα ήθελες να έχεις ως επένδυση στα όνειρά σου αυτή τη βδομάδα; 

Δώσε σημασία στα όνειρά σου... στις ονειροπολήσεις σου... και κυρίως στη φράση που αυτή τη βδομάδα περισσότερο επαναλαμβάνεις... και άκου τι έχει αυτή να σου αποκαλύψει...

Πόσο ρομαντικός/η είσαι; 
Ποια είναι η αγαπημένη σου θέση στο κρεβάτι; 
Ποια είναι η αγαπημένη σου θέση στο τραπέζι; 
Μήπως ήρθε η ώρα να την αλλάξεις; 
Μήπως ήρθε η ώρα... να δοκιμάσεις κάτι νέο ή με διαφορετικό τρόπο; 
Τι είναι αυτό που σου έρχεται πρώτα στο μυαλό; 

Η νύχτα του χειμώνα είναι ακόμα πιο αργή, πιο κρύα, πιο εσωστρεφής. Έχει κάτι από πάγο... κάτι από "πάγωμα" στιγμιότυπου... είναι ξέρεις και μια ευκαιρία να δεις τον "αυτόματο πιλότο" που παίζεις στη ζωή σου... και να αλλάξεις λίγο την πορεία σου ή έστω να δεις τι κάνεις, πώς το κάνεις και τι αποτελέσματα φέρνει αυτό στη ζωή σου... κυρίως όμως να αφεθείς... χωρίς κανόνες... χωρίς έλεγχο... 


ΦΩΤΟ 2: 




Σχόλιο του φωτογράφου: "Δεν νομίζω ότι αυτό το πουλί θα γράψει ποτέ το όνομά του στον φλοιό αυτού του δέντρου"

Πόσες φορές έχεις παρατήρησει σε έναν τοίχο, σε ένα παγκάκι ή σε έναν κορμό (και στο θρανίο της τάξης και στα τετράδια) τα αρχικά ενός ονόματος ή μιας ερωτικής εξίσωσης που υπόσχεται αιώνια αγάπη; Τι σχόλιο έκανες; Έχεις κάνει τέτοιες δηλώσεις-πράξεις; Τι κάνεις ακόμα; Πώς; Πού; Σε ποιον; Πότε; 

Και όμως αυτό το πουλί σχολιάζει ο φωτογράφος δε θα επιχειρήσει να χαράξει την αγάπη  του/το όνομά του στο φλοιό του δέντρου... θα προτιμήσει να φτιάξει ένα τραγούδι ή μια φωλιά, να χαράξει την πορεία ενός ταξιδιού προς πιο θερμά μέρη... και έτσι να υμνήσει την αγάπη του...  άλλωστε έχει όνομα ένα πουλί εκτός από το επιστημονικό που του δίνει ο άνθρωπος; Για να το κατατάξει σε μια κατηγορία, είδος; 

Άλλωστε τα πιο όμορφα ποιήματα είναι τα ανώνυμα, ή πιο ρομαντικές ιστορίες αυτές που τα ονόματα των πρωταγωνιστών είναι άγνωστα ή γνωρίζει κανείς μόνο τα μικρά τους ονόματα... και τι σημασία έχει άλλωστε να είναι "επώνυμη" η αγάπη ή ο έρωτας; 

Ο Ρωμαίος χρειαζόταν να γνωρίζει το όνομα της Ιουλιέτας για να την ερωτευτεί; Ίσα ίσα που όταν έμαθε το γένος της... άρχισαν τα ζητήματα... 

Μήπως ο έρωτας έχει και κάτι από "χάσιμο ταυτότητας και προσωπικότητας"; Κάτι από εγώ και λίγο από όχι εγώ και λίγο από εμείς και λίγο από όλα; 
Μήπως είναι η πρώτη απόπειρα να ρίξεις τα τείχη; Να δεις τη διαφορετικότητα; 

Το πιο σημαντικό είναι το βίωμα... και ακόμα πιο σημαντικό είναι ο έρωτας αυτός, η αγάπη αυτή να είναι "ζωή" και χαρά και να φέρει ομορφιά σε όλους... και όχι χαρακιές, πόσο μάλλον στο φλοιό ένας τόσο όμορφου δέντρου... 
Αν το πάθος συγκρατηθεί και ο σουγιάς παραμείνει στη τσέπη ή τα κλειδιά ή ένα αιχμηρό αντικείμενο που ο ερωτευμένος νους αμέσως εντοπίζει τότε... ι τι πιο όμορφο το δέντρο αυτό έχει την ευκαιρία να γίνει η κατοικία φωλιάς αυτού του πουλιού, αυτού του έρωτα... έχει την ευκαιρία το δέντρο να προσφέρει τη δροσιά του, τη σκιά του, τα άνθη και τους καρπούς του... και πόσα άλλα που μόνο ένα δέντρο μπορεί να σου προτείνει αυτοστιγμή!!!

Ίσως ακόμα και να πει τη γνωστή ατάκα "ΣΤΑΣΟΥ! ΜΥΓΔΑΛΑ!" και όλοι να σταθούν για να γιορτάσουν.... γιατί ξέρεις τα δέντρα διαθέτουν και άπειρο χιούμορ!!!!

Πόσο σε ενδιαφέρει να "Επιδείξεις" αυτό που έχεις; Είτε είναι απόκτημα, συναίσθημα, σχέση, "μια επιτυχία" στην εργασία, στο σχολείο, ένα επίτευγμα, μια ωραία συνάντηση με φίλους, με τον/την αγαπημένο/η.... 

Πόσο οικείο σου είναι να βάζεις "ταμπέλες" και να χαράζεις στιγμές στις συζητήσεις σου; Και να σχολιάζεις; 

Και αν κάποια στιγμή το πουλί φύγει από το δέντρο χωρίς να αφήσει τα ίχνη του τι θα σκεφτείς; Κυρίως τι θα νιώσεις; 

Είδες τι πουλί ήταν; Άκουσες το κελάηδημά του; 
Είδες τα χρώματά του; 
Το δέντρο; 
Τι δέντρο είναι; Τι αρώματα αναδύει; 
Άραγε κάποιος έχει χαράξει κάτι πάνω του; 
Εσύ; Έχεις χαράξει ένα δέντρο; 
Αυτό το δέντρο μήπως; 

Τι ιστορία θα έγραφες για αυτό το πουλί; Ποια ιστορία αγάπης θα έγραφες με σένα πρωταγωνιστή/πρωταγωνίστρια; Τι χρώματα έχει η ζωή σου; 

Ξέρεις στα παλιά χρόνια τα παιδικά βιβλία είχαν ελάχιστες εικόνες και όλες ασπρόμαυρες... έχεις αναρωτηθεί γιατί; 

Πόσο φαντασία νομίζεις ή φαντάζεσαι ότι έχεις; 
Τι λένε οι άλλοι για τη φαντασία σου; 
Τι έχει να σου πει η εικόνα; 

Το πουλί άραγε το διέκρινες αμέσως; Τι άλλο διακρίνεις στην φώτο... τι έχει αυτό να πει για τη ζωή σου; 


ΦΩΤΟ 3:

Το σχόλιο του φωτογράφου: Desde Campanillas con amor.... "Από Καμπανίγιας (=καμπάνες) με αγάπη"... ... μπορεί ναναι  περιοχή της Ισπανίας στη Μάλαγα είναι όμως και οι καμπάνες... Από τις καμπάνες με αγάπη!! Τι ηχητικό κάλεσμα είναι αυτό!! Σουρεαλιστικό λίγο αλλά έχει και μια δόση ρεαλισμού...  
Γιατί μοιάζει πραγματικά σαν άγγελοι να παίζουν μουσική και σύννεφα να βγήκαν να χορέψουν και σαν ο ήλιος λίγο πριν δύσει να χάρισε στον κόσμο το πιο γιορτινό πορτοκαλοκιτρινοκόκκινο που διαθέτει.... (και λίγο τιρκουάζ για κάποιους πιο παρατηρητικούς). Ενώ για κάποιους που αγαπούν και ζουν στην έρημο ίσως να είδαν και κάτι από τα χρώματα της όασης και της ερήμου εκεί... κάτι από βεδουίνους και καραβάνια... 

Ίσως να φταίει και ο κεντρικός φοίνικας της φωτο που σου γνέφει να έρθεις πιο κοντά και να διηγηθείς και άλλα... και σαν μαγικά χαλιά να γίνονται τα σύννεφα και να σε παίρνουν μαζί τους για να βρεις τον Αλαντίν και τους 40 κλέφτες.... 

"Αχ! έρωτα"... λέει ο Λόρκα και είναι σαν να ακούς μελοποιημένη του ποίηση από ένα παλιά πικ απ... 

Αλήθεια έχεις ποτέ διαβάσει Λόρκα όντας ερωτευμένος ή μεθυσμένος από δυο μάτια; Από μια φωνή, από ένα άγγισμα ή φιλί; ... και έχεις ποτέ  απαγγείλει  ή ακόμα  έχεις γράψει ένα ποιήμα και τολμήσει να χαρίσεις στον έρωτά σου (που ακόμα δεν του/της το έχεις αποκαλύψει)... και που ακόμα δεν γνωρίζεις τα αισθήματα του (ή ακόμα και τα δικά σου καλά καλά); 

Στην πορτοκαλιά από κάτω
Πλένει τα μπαμπακερά
Πράσινα έχει τα μάτια
κι η φωνή της βιολετιά
Αχ έρωτα!

Στην ανθισμένη την πορτοκαλιά από κάτω
Αχ έρωτα...

Τρέχει το νερό στ’ αυλάκι
Με τον ήλιο στην καρδιά του
Τραγουδάει ένα σπουργίτι
πάνω στη μικρή ελιά
Αχ έρωτα!!

Στην ανθισμένη την πορτοκαλιά από κάτω
Αχ έρωτα...

Κι όταν θα 'χει αποσώσει
Όλο το σαπούνι η Λόλα
Θα 'ρθουν οι μικροί Τορέρος, 
Οι Τορέρος οι μικροί
Αχ έρωτα!!

Στην ανθισμένη την πορτοκαλιά από κάτω
Αχ έρωτα...
Φ. Λόρκα, 1974

Μπορείς να το ακούς και εδώ: 
https://www.youtube.com/watch?v=ZSBfI93v9QM

Αυτό το κόκκινο... σε τι σκέψεις σε πάει; Πού ταξιδεύεις αντικρίζοντας αυτόν τον ουρανό; Πόσο απέχεις από την αγκαλιά του/της του ανθρώπου που σκέφτηκες; Τι εικόνες δημιουργείς; Είναι εκεί κοντά να μοιραστείτε σκέψεις και εικόνες μαζί; 
Πότε ήταν η τελευταία φορά που αντικρίσατε τέτοιον ουρανό; 

Τι κρασί προτιμάς να πίνεις; 

Πόσο πάθος βάζεις τώρα στη ζωή σου; Πόσο λαμπερό είναι το κόκκινό σου; 
Και όταν περπατάς πόσα βλέμματα μαγνητίζεις; 

Και ο μαγνήτης τι σου φέρνει; Ποια τα χρώματα της ζωής σου; Ποια η μορφή της; Ποια η περιγραφή της; 

Ήρθε η ώρα να κάνεις τα ξεκαθαρίσματα, να ανοίξεις τα παράθυρα μπει ο αέρας με φόρα, να σαρώσει ότι δε χρειάζεσαι πλέον.... να ανοίξεις τις ντουλάπες, τα ράφια, όλα και να κάνεις χώρο... γιατί η  άπλα στη ζωή είναι απαραίτητη όσο και η αλάνα όταν δοκιμάζεις ένα νέο παιχνίδι με παρέα... 

Τι είδους σύντροφο ελκύεις; Τι είδους σύντροφο ζητάς; 
Πόσο αυτά τα δύο είναι εναρμονισμένα; 
Πόσο πάθος τώρα θες να βάλεις στη συνταγή της ΒΔΟΜΑΔΑΣ σου; 


Να έχεις μια βδομάδα όλο χρώματα 
Δώσε χώρο σε ότι έρχεται... σε ότι φεύγει... 
και βάλε την προσοχή σου σε ότι πραγματικά χρειάζεσαι 
στις ανάγκες σου... 
Νιώσε να δροσίζεσαι και να αναγεννάσαι...
έχε το θάρρος να σε ακούς...

#HappyHeartist 
*Συντονίστρια Χαράς *Διαισθητική σύμβουλος & ΖΩγράφος 
Βασιλική 







Comments

Popular Posts