ΔΟΝΗΣΗ ΒΔΟΜΑΔΑΣ * 9/12/2018 - 15/12/2018

Κάρτες: Θεραπεία με τις νεράιδες της D. Virtue 

O μήνας αυτός λειτουργεί ως καθρέπτης και σου δείχνει ό,τι υπάρχει μέσα σου... ό,τι τόσα χρόνια συνέλεξες και διατήρησες, όσα τόσα χρόνια ανέπτυξες και εξέλιξες, όσα τόσα χρόνια αποτελούν για σένα τη σταθερά σου και αυτό που ονομάζεις αρχές και βιοθεωρία...

Στοιχεία που συνεχώς αλλάζουν και αναπροσαρμόζονται, έχουν όμως τον ίδιο πυρήνα... που συνεχώς κοιτάς και μοιάζει όπως το κέντρο της καρδιάς σου, όπως ο πυρήνας του ήλιου ή το κέντρο ενός λουλουδιού την άνοιξη με την άπειρη γύρη του και τα αρώματά του που εκθέτει σε κοινή θέα... γιατί είναι ο δικός του τρόπος να πει "ευχαριστώ", να δείξει την ύπαρξή του και να χορέψει μαζί σου...

Πόσο διατεθειμένος/η και εξοικειωμένος είσαι να κοιτάς μέσα σου;

Στο ποτάμι που ονομάζεται ζωή πόσο γενναίος/α είσαι να κοιτάξεις το καθρέπτισμά σου στα νερά του;

Πόσο καθαρά είναι τα νερά; 

Τι βλέπεις στον πυθμένα; 

Τι βλέπεις στην επιφάνεια; 

Πόσα πλάσματα κολυμπούν και σε καλωσορίζουν; 

Τι ήχους έχει ο ποταμός; Τι γέφυρες συναντάς; 

Έχει νερό; Πίνεται; Και αν ναι; Εσύ το γεύεσαι;

Πόσο διατεθειμένος/η και εξοικειωμένος είσαι να κοιτάς μέσα σου;

Πόσες δικαιολόγιες συσσωρεύονται γύρω σου και γίνονται τελικά το οχυρό σου για να μείνεις έξω και να πολεμάς; Και να προσπαθείς και να πασχίζεις; και να λες μετά με τη σάλπιγγα και τη ντουντούκα περήφανα τάχα και θαρραλέα "ΔΕΙΤΕ ΜΕ! ΕΓΩ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ αυτοί με ΠΟΛΕΜΑΝΕ και δεν με αφήνουν να εκφραστώ, να κάνω αυτά που θέλω... κτλ κτλ.. κτλ.." ΔΙΚΑΣΤΕ τους, ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕ τους (αν και δεν υπάρχει δικαιοσύνη) ή (αν και δεν θα μείνουν πολύ πάλι θα βγουν...) γιατί γιατί γιατί... και οι λόγοι άπειροι και τα δικαστήρια πάμπολλα ή σκάρτα.... και εσύ εκεί να προσπαθείς και να ιδρώνεις και να μοχθείς και αποτέλεσμα κανένα.... μόνο πιο πολλά οχυρά, πιο πολλά όπλα και άμυνες... και όλα αυτά για να μη δεις μέσα σου... για να μη δεις εσένα που τόσο απελπισμένα ψάχνεις στο πρόσωπο ή στην αγκαλιά του εραστή, στην προαγωγή ή στην αύξηση του εργοδότη, στην καλή κουβέντα της φίλης ή της μάνας ή στο κέρασμα του πατέρα για τα γενέθλια σου που πάντα θυμάται (γιατί αν δε θυμάται δεν σε αγαπά... δεν σε εγκρίνει... δεν είσαι αρκετά καλός/η για να θυμάται).... και εσύ προσπαθείς... και μοχθείς... και μάχεσαι να ικανοποιήσεις αυτά που άλλος θέλει για να σε ικανοποιήσει μετά και σένα γιατί πρέπει αφού εσύ του έδωσες... 

έτσι στο δικό σου κόσμο  εσύ και μόνο εσύ δίνεις... και αυτός/η μόνο παίρνει... και αν στο μυαλό σου είναι αυτό γιατί να δώσει; Αφού ο άλλος μόνο παίρνει; και εκεί μπερδεύεσαι και ή θυμώνεις ή ρίχνεις το φταίξιμο στον άλλον ή σε σένα που όλο συμβιβάζεσαι, όλο υποχωρείς, όλο δεν ξέρεις τι θέλεις, ενώ όλοι οι άλλοι ξέρουν (έτσι πιστεύεις ότι οι άλλοι ξέρουν ή κάνουν ότι ξέρουν!!) .... και βγαίνουν οι γωνίες και τα μαχαίρια και εσύ προσπαθείς... και ξαναπροσπαθείς μέχρι που πέφτεις κάτω και απορείς γιατί κουράστηκες... γιατί κλάταρες!!! 

Και τότε ή παραμένεις στον πόνο ή ξαναρωτάς: 

Πόσο διατεθειμένος/η και εξοικειωμένος/η είσαι να κοιτάς μέσα σου;

Και τότε θέτεις το ερώτημα: Πώς γίνεται η αρχή της αυτοανακάλυψης; 

Και ακούς μια φωνή: Κοίτα γύρω σου... Πάρε το παράδειγμα της φύσης... πάρε το παράδειγμα ενός ανθρώπου που όταν του μιλάς σε πλημμυρίζει η ηρεμία του μόνο που σε κοιτά... μόνο που σηκώνει το χέρι και σε χαιρετά ή σου λέει μια καλημέρα... Πάρε το παράδειγμα του παιδιού που ήσουν και είσαι και θα είσαι όταν βάζεις ως πρόθεση να ανακαλύψεις τον κόσμο ή ένα νέο μέρος του... Η αρχή είναι μια σιωπή... μια αργή κίνηση που παρακολουθείς την όλη πορεία της και είσαι στο εδώ και τώρα... Η αρχή είναι η επαφή με το συναίσθημα... το τραγούδι που ακούς και κλαις από συγκίνηση για την ομορφιά που ξεπηδά και αγκαλιάζει όλο το σώμα σου, όλα τα αυτιά σου... και αν είχε μορφή θαταν ένα ζελέ φράουλα που τρέμει, όπως τρέμει και η καρδιά σου που ετοιμάζεται να γευτεί τη δροσερή γλύκα του... και μείνε σε αυτή τη γεύση... κλείσε τα μάτια.. Καλώς ήρθες μέσα σου..."

Ο Δεκέμβρης έχει μια ιερότητα... μοιάζει με μια ιερή σιωπή πριν το τέλος... που όλα είναι συμπυκνωμένα... και όλα παρουσιάζονται μεγαλόπρεπα όπως ένας σπόρος που γνωρίζει ότι όλη η δύναμη του δέντρου είναι μέσα του... και τότε κάνει ένα άλμα και μπαίνει στη γη... και με υπομονή και με άπειρα όνειρα ετοιμάζεται προετοιμάζεται για τη μεγάλη έξοδο... για το πέρασμα στο επόμενο βήμα...

Τι είναι η ζωή; Τι είναι ένα χέρι που το κοιτάς να εκφράζεται; Τι είναι ένα χέρι που χαιδεύει; Ένα χέρι που κρατά ένα βέλος; Ένα χέρι που κρατά ένα ζώο και προχωρά; Ένα χέρι που παίζει με το ποτάμι της ζωής του; Ένα χέρι ποιητή και ένα χέρι ποιήματος;

Σήκωσε το βλέμμα σου και κοίτα προς τα μέσα σου... κοίταξε προς το φως που είσαι... τον πυρήνα σου... και ξέρεις στην αρχή θα δεις το απόλυτο σκοτάδι... εκεί θέλει υπομονή... να παραμείνεις... να μείνεις... να σε αποδεχτείς... να σε κοιτάς... ώσπου οι πρώτες ακτίνες να φανούν... και να σε πρωτοδεις σε αυτό το αχνό φως.... και να μείνεις... και να μείνεις... ώσπου να δεις το άπλετο φως... να αγγίξεις, να σε αγγίξεις... να σε κοινωνήσεις... να σε αναγνωρίσεις...

Ο Δεκέμβρης είναι ο μήνας των εορτών... και στην Ελλάδα γιορτάζεις το όνομα που φέρεις συν τοις άλλοις... το κάθε όνομα ξέρεις φέρει τη δόνηση ενός αγίου και της ημερομηνίας θανάτου του... Θάνατος είναι μια κατάσταση που τελειώνει και ταυτόχρονα καλωσορίζει μια άλλη... είναι μέρος της ζωής... είναι το φθινόπωρο... είναι η εποχή του ξεκαθαρίσματος και που αφήνεις ό,τι πλέον δεν σου ταιριάζει, ό,τι πλέον έκανε τον κύκλο του ή την αποστολή του ή ό,τι σου περισσεύει και είναι αναγκαίο σε κάποιον άλλον... ό,τι χρειάζεται να παραδοθεί και να μετουσιωθεί... και αυτό θέλει το χρόνο του... να έρθεις σε επαφή μαζί του, να προετοιμαστείς, να το πενθήσεις, να το χαιρετήσεις και μετά να δεις τα δώρα του και να συνεχίσεις... 

ΚΑΡΤΑ 1: ΚΑΛΟΣΥΝΗ

Η καλοσύνη έχει πολλές έννοιες. Ποια σου έρχεται πρώτα;

Από όταν ήσουν μικρός/η σου ζητούσαν να είσαι "καλό παιδί" και να υπακούς και να σέβεσαι τους κανόνες... Το καλό παιδί αυτό  πώς μετέφρασε αυτή την προτροπή; Πώς τη μεταφράζει στο τώρα του; Τι προσωπείο φορά; Το αναγνωρίζεις; Θες να το αποχαιρετήσεις; 

Επίσης... 

Η καλοσύνη είναι η ποιότητα της ευγένειας. Μοιάζει με την πηγή που απλόχερα προσφέρει και ξεδιψά κάθε διαβάτη. Κάθε διαβάτη. Χωρίς να κοιτά ποια ιστορία φέρει...

Η ευγένεια μοιάζει με ένα μωρό που σε κοιτά όλο αγάπη... χωρίς να το αποσχολεί τι ηλικία, τι μορφή, τι διάθεση έχεις... η ευγένεια μοιάζει με έναν σκύλο που σου κουνά την ουρά του και σε καλεί στη χαρά και στο παιχνίδι ή σε ένα χάδι... Είναι μια πηγή εσωτερική που αναβλύζει νερό συνεχώς και η ροή της υπάρχει ανέξαρτητα ποιον συναντά και γιατί... αν ο άλλος έρχεται με δώρα ή με όμορφη διάθεση... 

Η ευγένεια είναι μια ποιότητα που αναπτύσσεται και εξελίσσεται και σημασία έχει τι πρόθεση έχεις εσύ... Γιατί είναι κάτι που αναβλύζει από μέσα σου... είναι στη φύση σου και το αναγνωρίζεις... τη φανερώσεις χωρίς αντάλλαγμα... απλά γιατί τη διαθέτεις και επιλέγεις να τη μοιράσεις...

Η κάρτα αυτή σου ζητά να ψάξεις να βρεις ευκαιρίες στη μέρα σου να είσαι ευγενικός/η και καλοσυνάτος/η. Όταν για παράδειγμα βλέπεις έναν κομψό άντρα ή μια κομψή γυναίκα (κατά την άποψή σου) να του/της το εκφράσεις... όταν βλέπεις κάτι όμορφο σε κάποιον να του το επικοινωνείς... ή απλά όταν εσύ νιώθεις όμορφα σκόρπα τα χαμόγελά σου όπου περνάς... χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση... Φέρε στο νου σου περιπτώσεις που έκανες κάποιος άλλος κάτι αντίστοιχο σε σένα... 

Και αν δεν είσαι μαθημένος/η να δίνεις κοπλιμέντα ή να λαμβάνεις... προπονήσου... Είναι εξίσου σημαντικό να τα δέχεσαι όσο και να τα δίνεις... γιατί έτσι υπάρχει ροή... έτσι μπορείς να αποδεχτείς και να κατανοήσεις ότι ο άλλος που δεν είναι εξοικειωμένος με μια καλή κουβέντα ίσως δυσκολευτεί ή αντιδράσει ή δεν το δεχτεί... έτσι θα σου είναι πιο εύκολο να διακρίνεις και να βρεις και τους δικούς σου "απαλούς" τρόπους να πλησιάζεις με ευγένεια κάποιον "αρχάριο"... 

Οι νεράιδες με αυτή την κάρτα επίσης σε καλούν να κάνεις μια "ανώνυμη" καλοσύνη... που π.χ μπορεί να έχει τη μορφή ενός μηνύματος που λες σε κάποιον πόσο υπέροχο τον βρίσκεις ή να πάρεις κάποιον τηλέφωνο για να τον ακούσεις και να μάθεις τα νέα του... και να είσαι εκεί ένα αυτί αγάπης και καλοσύνης... αν το θελήσει... αφιέρωσε το χρόνο σου σε εκείνον... 

Γίνε εφευρητικός/η και βρες δικές σου πράξεις ευγένειας και καλοσύνης... και αν θες μοιράσου τες στα σχόλια...

Και αν θες στο τέλος της μέρας στρέψε την ευγένεια και σε σένα... Αφιέρωσε χρόνο για σένα... για να μάθεις ξανά να είσαι ευγενικός με τις αγωνίες σου, με τους φόβους σου, με τα βήματα που όλο αναβάλλεις να κάνεις, με τον άνθρωπο που φοβάσαι να αντιμετωπίσεις ή να ορθώσεις το ανάστημά σου... με τις δικαιολογίες που σε ακούς να σου λες και συνεχίζεις να σε παραμυθιάζεις... εκεί μάθε να σκύβεις με ακόμη περισσότερη ευγένεια και να σε ακούς... να σβήνεις τους χαρακτηρισμούς... και απλά να έρχεσαι σε επαφή με τις ανάγκες και τα συναισθήματά σου... γίνε η πιο ευγενική εκδοχή σου στις πιο σκληρές σου στιγμές.... και μείνε εκεί ώσπου να μαλακώσεις ώσπου η ευγένεια να κάνει το θαύμα της... και όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις γίνε και άλλο και άλλο και άλλο πιο ευγενική με εσένα που είσαι ένα μαθητούδι άβγαλτο σε όλο αυτό... 

Είσαι μια ευγενική, συμπονετική αγαπησιάρικη εκδοχή του εαυτού σου... και για τους γύρω σου... τώρα.... μάθε από αυτό.... προπονήσου... εξέλιξέ το... συνέχισε...

ΚΑΡΤΑ 2 ΑΦΥΠΝΙΖΕΤΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΣΟΥ ΕΑΥΤΟΣ

Μόλις πέρασες μια περίοδο που είχες εγκαταλείψει τον πραγματικό σου εαυτό για να ευχαριστήσεις κάποιο άλλο άτομο. Είχες μπει σε ένα συμβιβασμό αγνοώντας τις αληθινές σου ανάγκες. Σαν να φεύγει τώρα το σύννεφο που όλα τα θόλωνε και σαν να καθαρίζει ο ουρανός σου... και αυτό ανακινεί πολλά συναισθήματα και φέρνει αρκετές μεταπτώσεις μέχρι να κατακαθίσει η σκόνη και να έρθει πάλι η ηρεμία και η ησυχία... ώστε πραγματικά να σε ξανακούσεις, να σε ξανανιώσεις....

Η μαγική ερώτηση εδώ είναι: ΠΟια είναι η ανάγκη μου τώρα;

Σε αυτή την περίοδο χωρίς ίσως να το καταλάβεις ή αγνοώντάς το... έθαψες τα ενδιαφέροντά σου, τις προτεραιότητές σου, τους φίλους σου και προσπάθησες να ταιριάξεις στον τρόπο ζωής κάποιου άλλου... ή δοκίμασες να ακολουθήσεις έναν τρόπο ζωής που κάποιος άλλος σου υπέδειξε ως το "σωστό"...

Σου έχω νέα! Μόνο εσύ γνωρίζεις τι είναι για σένα η αλήθεια σου, η ανάγκη σου... αυτό που είσαι... Τώρα ο αληθινός σου εαυτός αναδύεται... Επέστρεψες!!

Είναι μια ανακούφιση και ας γύρω σου βλέπεις παντού ερείπια, γκρεμίσματα και τρύπες που άνοιξες για να βγεις, για να σε βρεις, για να βρεις ότι έψαχνες έξω από εσένα....

Μεγάλες αλλαγές σου συμβαίνουν... και άλλοτε αυτό μοιάζει με ανεμοστρόβιλο και άλλοτε με μέρα σε αργή κίνηση που όλα φαντάζουν παγωμένα και ακίνητα... Και τώρα;

Κρατήσου... Συγκρατήσου... τώρα ήρθες σε επαφή με όλο αυτό... Εμπιστεύσου την αλήθειά σου και μείνε ειλικρινής με σένα... 'Ασε να απομακρυνθεί ότι είναι να απομακρυνθεί... για να δεις τον ουρανό καθαρό... αυτά που φεύγουν είναι κομμάτια γεμάτα σκόνη και ψευδαισθήσεις... γεμάτα πίεση και αγωνία... να ξερεις ότι τώρα μένοντας σε αυτό οικοδομείς μια γερή βάση... αληθινή και γερή... εργάσου σε αυτό... τα θεμέλια είναι σημαντικά... σου δίνεται μια όμορφη ευκαιρία εδώ... να ανυψωθείς... να γίνεις και ουρανοξύστης αν το θελήσεις... ή ενα τεράστιο δέντρο με βαθιές ρίζες.... αυτό όμως θέλει βήμα βήμα...

Να θυμάσαι ότι όλα έρχονται στην ώρα τους και την πιο κατάλληλη στιγμή... και αυτό μπορείς να το αντιληφθείς όταν ένα γεγονός κάνει τον κύκλο του...

Να είσαι αληθινός/η με τον εαυτό σου. Ειλικρίνεια...

ΚΑΡΤΑ 3 ΓΙΟΡΤΑΣΕ

Κάθε μέρα υπάρχει κάτι για να γιορτάσεις... ακόμα και όταν δυσκολεύεσαι να βρεις... αν μείνεις... αν εστιάσεις θα αρχίζεις να βρίσκεις έναν στην αρχή.. και ύστερα και άλλον και άλλον λόγο για να χαμογελάς, για να λες ευχαριστώ ... ίσως καποιες στιγμές να χρειαστεί να χαμογελάσεις ακόμα και αν δεν το αισθάνεσαι και τότε δια μαγείας θα χαμογελάσεις μετά αυθόρμητα... γιατί είναι στη φύση σου να γιορτάζεις όπως είναι και στη φύση σου να νιώθεις θυμό ή θλίψη ή πόνο... όλα είναι επιτρεπτά και όλα κάνουν το κύκλο τους...

Η κάρτα αυτή σου υπενθυμίζει το δώρο της εορτής... όπως εσύ την αντιλαμβάνεσαι... δε χρειάζεσαι πολλά χρήματα ούτε να στήσεις μεγάλες βεγγερες και συγκεντρώσεις για να γιορτάσεις... ούτε πολλές προετοιμασίες και επίσημες προσκλήσεις... αρκεί ένα τραγούδι, ένας χορός, μια πρόσκληση στη μέση του δρόμου για χορό στον ήλιο, στη βροχή, στη συννεφιά, να βγεις έξω για να απολαύσεις ένα ηλιοβασίλεμα, ένα αυθόρμητο γέλιο... μια βόλτα στη θάλασσα...

να γελάσεις δυνατά... ή να δεις μια κωμωδία και μετά να τη διηγηθείς σε ένα φίλο με τρόπο θεατρικό και με πολύ εκφραστικότητα... ή να πεις κάτι πολύ γρήγορα... ή να παίξεις μαξιλαροπόλεμο....

Οι νεράιδες με αυτή την κάρτα σου υπενθυμίζουν τη δύναμη της γιορτής... και πως είναι πύλη έμπνευσης και αναζωόγονησης κυττάρων... μια πηγή αποφόρτισης και αποσυμπίεσης...

Μήπως ήρθε η ώρα να γιορτάσεις χωρίς να υπάρχει ένας συγκεκριμένος λόγος; Ή να βρεις το δικό σου πνεύμα Χριστουγέννων;

Μήπως ήρθε η ώρα να εξερευνήσεις το θέμα "γιορτή";

Για ποιο λόγο υπάρχει στη ζωή σου; Ή για ποιο λόγο δεν υπάρχει; Τι ανάγκη σου ικανοποιεί;

Οι φίλοι σου γιορτάζουν; Ποιος φίλος γιορτάζει αυτές τις μέρες; Ποιον φίλο σου θαυμάζεις για τα πάρτυ που διοργανώνει ή για τον τροπο που διασκεδάζει;

Τι θέση έχει η μουσική, το τραγούδι, ο χορός στη ζωή σου; Και ιδίως οι Τέχνες; Μήπως έφτασε η ώρα να το εξερευνήσεις ξανά και ξανά;

Τώρα δημιουργείς τρόπους να γιορτάζεις... διέδωσέ τους... απόλαυσέ το....

Τι γεύση έχει η ζωή σου τώρα;

Μετά από κάθε γιορτή; Πριν κάθε γιορτή; Κατά τη διάρκεια της γιορτής;

Ερεύνησε...

Θα χαρώ να μου πεις τις εμπειρίες σου....

Να έχεις μια βδομάδα αποκαλυπτική!!

#HappyHeartist *Συντονίστρια Χαράς

*Διαισθητική Σύμβουλος & ΖΩγράφος

Βασιλική